02 Nov 2020
praktijk

Wanneer wordt het attachment point van de excess-verzekering bereikt?

Binnen een verzekeringstoren van meerdere lagen van verzekeringsovereenkomsten lopen de belangen tussen de verschillende verzekeraars niet altijd parallel. Hierdoor kan een schikking tussen de verzekerde(n) en de primaire verzekeraar tot verschil van inzicht leiden tussen de verzekerde(n) en een excess-verzekeraar. Zo ook in het dekkingsgeschil over een bestuurdersaansprakelijkheidsverzekering tussen excess-verzekeraar CNA en drie personen die tot 2013 de Raad van Commissarissen van Imtech (‘Commissarissen 2013’) vormden. In de discussie die tot het onderhavige arrest van 17 maart 2020 van het Hof Amsterdam leidt, speelt een grote rol dat de primaire verzekeraar, AIG, en de verzekerden een eerder dekkingsgeschil hebben beslecht met een uitkering van AIG voor een lager bedrag dan de verzekerde som onder de primaire verzekering. Daarbij zijn ze overeengekomen dat hiermee de primaire limiet is uitgeput. Wanneer de Commissarissen 2013 vervolgens ter zake van een andere claim aanspraak maken op dekking bij CNA, stelt zij zich op het standpunt dat de primaire dekking niet is uitgeput en het zogeheten attachment point van de excess-verzekering dus niet is bereikt. In het kort geding dat verzekerden aanhangig maken, trekt CNA aan het kortste eind. Het hof, anders dan de voorzieningenrechter, oordeelt kort gezegd dat aangezien AIG slechts de helft van de verzekerde som heeft uitbetaald, de primaire verzekering van de verzekerden niet is uitgeput. Dat betekent dat de Commissarissen 2013 geen aanspraak kunnen maken op dekking onder de excess-verzekering. 

 

Aangezien weinig gepubliceerde rechtspraak over dit onderwerp beschikbaar is, is dit voor de grootzakelijke verzekeringsmarkt een lezenswaardig arrest. In dit artikel bespreek ik de kern van dit arrest en sluit ik af met enkele observaties. Daarbij beperk ik mij tot de vraag wanneer de primaire dekking is uitgeput. Voordat ik hiertoe overga, sta ik stil bij de wijze waarop grote en/of complexe risico’s plegen te worden verzekerd. 

 

1. Verzekeren van grote en/of complexe risico's

Grote en complexe risico’s worden vaak ondergebracht bij meerdere verzekeraars. Daarbij wordt veelal gebruikgemaakt van verticale en horizontale risicospreiding. Hierdoor ontstaat een verzekeringsto...

Voor het lezen van dit artikel is een abonnement nodig. Login of vraag een abonnement aan.

Inloggen

Mandatory field
Mandatory field
Wachtwoord vergeten?

Geen abonnement?

Dank voor uw bezoek! Als bezoeker van VAST kunt u onze blogs en wetenschappelijke artikelen inzien, alsmede een indruk krijgen van de noten en praktijkgerichte artikelen. Om alles in te kunnen zien dient u zich als abonnee aan te melden. Der eerste zes weken is nu bovendien gratis kennismaking.

Neem een abonnement

Keywords

Excess-verzekering
Imtech
Primaire verzekering
Verzekeringsrecht
Verzekeringstoren

Vindplaatsen

ECLI:NL:RBNHO:2019:7634
ECLI:NL:HR:2013:BY3123

Auteur(s)

Willeke van Spanje

Advocaat bij Van Doorne N.V.

LinkedIn