Kifid: een (link naar een) website is niet aan te merken als een ‘duurzame drager’

Blog

Wat was er aan de hand?

De consument had via een website een aanvraag gedaan voor een inboedelverzekering. De consument ontving per e-mail een bevestiging van de acceptatie van zijn aanvraag met een link naar de verzekeringsvoorwaarden. Het polisblad van de inboedelverzekering is zonder verzekeringsvoorwaarden per fysieke post aan de consument gestuurd. Op het polisblad staat kort gezegd vermeld:

• de naam, het adres en de woonplaats van de consument
• dat het gaat om een inboedelverzekering;
• de ingangsdatum van de verzekering; 
• de premie; 
• het risico-adres; 
• de dekking (allriskdekking); 
• het eigen risico (€ 75).

Op enig moment heeft de consument drie schades geclaimd. De eerste schade betrof het afbreken van de handgreep van de stofzuigerslang. De schade van de nieuwe handgreep van € 18,99 werd niet vergoed omdat deze volgens de gevolmachtigde van de verzekeraar onder het eigen risico van € 75 bleef. De twee andere schades betroffen achtereenvolgens een kapotte wasmachine en een kapotte stofzuiger. De consument heeft bij zijn schademelding als oorzaak van deze schades opgegeven: ‘wasmachine en later ook mijn stofzuiger werkten niet meer’. Deze schades werden allebei afgewezen omdat er geen sprake is van ‘een plotselinge en onvoorziene gebeurtenis’: ‘(…) Dat apparaten zo nu en dan ineens niet meer werken, gebeurt zo nu en dan. Mochten het nog nieuwe apparaten zijn dan kunt u teruggaan naar de winkel voor garantie. Het niet meer werken van elektrische apparaten is jammer genoeg niet verzekerd. Wij betalen uw schade daarom niet (…).’

De consument heeft vervolgens de verzekeringsvoorwaarden bij zijn bemiddelaar opgevraagd. De voorwaarden die de consument van de bemiddelaar kreeg bleken te verschillen van die waarop door de gevolmachtigde van de verzekeraar beroep werd gedaan. Volgens de consument geldt op grond van de door de bemiddelaar (anders dan de voorwaarden waarop de gevolmachtigde van de verzekeraar zich op beriep) verstrekte voorwaarden voor schade aan de inboedel geen eigen risico. De discussie over de vraag welke van deze voorwaarden van toepassing zijn heeft er vervolgens toe geleid dat de commissie een oordeel heeft geveld over de toepasselijkheid van de voorwaarden waarop de gevolmachtigde van de verzekeraar zich beroept en welke kennelijk door middel van een link in de acceptatiemail ter hand zijn gesteld. 

Oordeel commissie

Alvorens de commissie een oordeel kan vellen over de dekkingsvraag overweegt de commissie dat eerst zal moeten worden vastgesteld of de verzekeringsvoorwaarden waarop de verzekeraar zich beroept van toepassing zijn. De commissie stelt allereerst vast dat voor zowel de verzekeringsvoorwaarden die een kernbeding betreffen als verzekeringsvoorwaarden die als algemene voorwaarden zijn aan te merken geldt dat deze vóór of bij het sluiten van de overeenkomst via elektronische weg op zodanige wijze ter beschikking moeten worden gesteld, dat deze door de verzekeringnemer kunnen worden opgeslagen zodat deze voor hem toegankelijk zijn ten behoeve van latere kennisneming. Dit volgt voor kernbedingen uit artikel 6:227b lid 2 BW en voor algemene voorwaarden uit artikel 6:234 lid 2 BW. Naar het oordeel van de commissie dienen deze wetsartikelen conform artikel 5 lid 1 van de Richtlijn verkoop op afstand van financiële diensten aan consumenten (Richtlijn 2002/65/EG van 23 september 2002) te worden uitgelegd. Uit de jurisprudentie van het HvJ volgt volgens de commissie dat het in artikel 5 lid 1 gebezigde begrip ‘duurzame drager’ in alle richtlijnen dezelfde betekenis heeft. Namelijk dat van een duurzame drager alleen sprake is wanneer wordt voldaan aan drie criteria:

1. de verzekeringsvoorwaarden moeten kunnen worden opgeslagen; 
2. de inhoud ervan moet nadien niet kunnen worden gewijzigd; 
3. deze voorwaarden moeten gedurende een passende termijn toegankelijk zijn.

Dit houdt in dat (een link naar) een website slechts als duurzame drager kan worden aangemerkt indien de (gevolmachtigde van de) verzekeraar noch de beheerder van de website de inhoud ervan eenzijdig kunnen wijzigen. 

Conclusie 

De commissie komt in de onderhavige situatie tot het oordeel dat de verzekeringsvoorwaarden niet van toepassing zijn nu de gevolmachtigde niet heeft kunnen aantonen dat de voorwaarden op de website niet door hem konden worden gewijzigd of gedurende een passende termijn ongewijzigd beschikbaar waren. Omdat daarmee volgens de commissie niet is voldaan aan de vereisten van artikel 6:234 lid 2 BW en artikel 6:227b lid 2 BW zijn de voorwaarden op grond van artikel 6:233 sub b BW vernietigbaar. Volgens de commissie heeft de consument dat impliciet gevorderd. Dit mag de consument echter niet baten. De commissie stelt namelijk vervolgens vast dat hoewel uit het polisblad volgt dat de verzekeringsovereenkomst wel voldoende bepaalbaar is en aldus tot stand is gekomen, er geen dekking bestaat. Uit het polisblad volgt namelijk dat er een eigen risico van € 75 geldt zodat de schade aan de handgreep van de stofzuiger niet voor vergoeding in aanmerking komt. De schade aan de wasmachine en stofzuiger komen ook niet voor vergoeding in aanmerking omdat uit artikel 7:951 BW volgt dat de verzekeraar geen schade vergoedt aan een verzekerde zaak als die is veroorzaakt door de aard van de verzekerde zaak.