Bij het afnemen van een interview door de afdeling Speciale Zaken is niet automatisch sprake van een persoonlijk onderzoek

Blog

Het ging in deze kwestie om het volgende. Een verzekeringnemer meldt bij zijn WAM-verzekeraar een aanrijding die hij heeft gehad met klager in deze procedure. Klager heeft vervolgens bij deze WAM-verzekeraar vergoeding van schade aan zijn auto gevorderd. Vervolgens is op basis van de eerste onderzoeksresultaten de afdeling Speciale Zaken van de WAM-verzekeraar ingeschakeld, die vervolgonderzoek heeft laten verrichten. In het kader hiervan heeft een interview met klager plaatsgevonden op zijn eigen bedrijf. Bij dit interview waren naast klager ook zijn vader en vriendin aanwezig. De schriftelijke uitwerking van het interview (het verslag) is later door klager getekend. Klager vindt dat aangeslotene bij het uitvoeren van het onderzoek naar de toedracht van de aanrijding de gedragsregels heeft geschonden, die voortvloeien uit de Gedragscode Persoonlijk Onderzoek (hierna ‘GPO’) van het Verbond van Verzekeraars. Daardoor is volgens klager sprake van een onrechtmatig uitgevoerd persoonlijk onderzoek. Ook getuigt het naar de mening van klager niet van een zorgvuldige schadeafwikkeling door eerst de aansprakelijkheid voor de aanrijding te erkennen en daar vervolgens van terug te komen.

De Tuchtraad oordeelt allereerst dat het ongelukkig is te noemen dat de aanvankelijke erkenning van aansprakelijkheid door de afdeling Personenschade, twee dagen later wordt gevolgd door herroeping daarvan. De Tuchtraad acht dit in de gegeven omstandigheden niet tuchtrechtelijk verwijtbaar. Het gaat om een fout. Deze is niet alleen snel hersteld, waarbij ook excuses zijn aangeboden, maar bovendien wist klager dat er nog een onderzoek liep door Speciale Zaken over de toedracht van de aanrijding (en het vermoeden dat deze in scène was gezet). Hij kon dan ook niet gerechtvaardigd vertrouwen op de erkenning. Deze klacht is daarom naar het oordeel van de Tuchtraad ongegrond.

Daarnaast gaat de Tuchtraad in op de klacht die inhoudt dat de GPO is geschonden. Interessant is dat de Tuchtraad oordeelt dat geen sprake is geweest van een persoonlijk onderzoek. De Tuchtraad verwijst daarbij naar de omschrijving die bij het begrip ‘persoonlijk onderzoek’ in de GPO wordt gegeven:

‘Het onderzoek, volgend op een feitenonderzoek, naar gedragingen van betrokkene waarbij bijzondere onderzoeksmethoden en of bijzondere onderzoeksmiddelen worden gebruikt, dat inbreuk maakt of kan maken op de persoonlijke levenssfeer van betrokkene.’

De Tuchtraad vervolgt dan met de overweging dat het interview ging over de toedracht van de aanrijding. Er is geen aanwijzing dat de persoon van klager daarbij onderwerp van onderzoek is geweest. Door aangeslotene is hierbij geen inbreuk gemaakt op de persoonlijke levenssfeer van klager. Het interview van de betrokkene is in artikel 7 van de GPO als bijzondere onderzoeksmethode genoemd waarvan bij het uitvoeren van een persoonlijk onderzoek gebruik kan worden gemaakt. Maar dat betekent niet dat het afnemen van een interview meebrengt dat het onderzoek als een persoonlijk onderzoek moet worden aangemerkt. Blijkens het niet weersproken en door klager getekende verslag zijn aan klager geen vragen gesteld die te maken hadden met zijn persoonlijke levenssfeer.

Uit deze uitspraak blijkt maar weer eens dat het een zeer casuïstische aangelegenheid is of sprake is geweest van een persoonlijk onderzoek. Verder geldt, zoals ik al eerder in een artikel heb aangegeven – dat overigens ook op vast-online is gepubliceerd, dat het inzetten van een bijzondere onderzoeksmethode als genoemd in artikel 7 GPO, niet automatisch betekent dat sprake is van een persoonlijk onderzoek. Datzelfde geldt ook voor het feit dat het dossier is overgedragen aan de afdeling Speciale Zaken. Het is echt afhankelijk van de inhoud van het interview of inbreuk is gemaakt op iemands persoonlijke levenssfeer.