Is er na drie jaar al duidelijkheid over de ontvankelijkheidsvereisten onder de WAMCA?

Dankzij de inwerkingtreding van de Wet afwikkeling massaschade in collectieve actie (‘WAMCA’) is het sinds 1 januari 2020 als belangenorganisatie mogelijk om, naast een verklaring voor recht, ook een collectieve vordering tot schadevergoeding in te stellen. Potentieel een machtig wapen voor belangenorganisaties. Ten tijde van de invoering van de WAMCA waren er nog verschillende onduidelijkheden. Dit artikel gaat in op drie punten in de ontvankelijkheidsfase die destijds nog niet waren uitgekristalliseerd en waarvan het onduidelijk was hoe de praktijk hiermee om zou (moeten) gaan. Dit betreft de representativiteitseis, de scope rule en de exclusieve belangenbehartiger. Bestaat er, drie jaar na de invoering van de WAMCA, inmiddels duidelijkheid over deze punten?