Een verzekeraar die schade heeft vergoed aan haar verzekerde (of aan de benadeelde partij) kan in sommige gevallen regres nemen op een andere partijen of andere betrokken verzekeraars. Dat kan bijvoorbeeld als er sprake is van samenloop van verzekeringen. Ook kan worden gedacht aan de situatie waarbij twee partijen hoofdelijk aansprakelijk zijn en beide partijen een aansprakelijkheidsverzekering hebben die de aansprakelijkheid dekt.
Steeds geldt dat het van belang is om de regresvordering(en) op tijd in te stellen. Op de wettelijke regresvorderingen zijn namelijk de algemene verjaringsregels van toepassing. Zo geldt een verjaringstermijn van vijf jaar en een absolute verjaringstermijn van twintig jaar (artikel 3:310 lid 1 BW). Uit (recente) jurisprudentie volgt wanneer die verjaringstermijnen precies beginnen te lopen en dus ook wanneer de vorderingen zijn verjaard. Die jurisprudentie wordt hierna besproken, waarbij het verschil tussen de aanvang van verjaringstermijnen bij samenloop en bij hoofdelijke aansprakelijkheid aan de orde komt.
Soorten regresvorderingen
Wettelijke regresvorderingen kunnen bestaan op grond van:1
- samenloop van verzekeringen (artikel 7:961 BW);
- subrogatie, waarbij de verzekeraar subrogeert in de rechten van de verzekerde (artikel 7:962 lid 1 BW); en
- s...
Geen abonnement?
Dank voor uw bezoek! Als bezoeker van VAST kunt u onze blogs en wetenschappelijke artikelen inzien, alsmede een indruk krijgen van de noten en praktijkgerichte artikelen. Om alles in te kunnen zien dient u zich als abonnee aan te melden. Der eerste zes weken is nu bovendien gratis kennismaking.
Neem een abonnement
