Assurantietussenpersoon draait op voor het compenseren van de ontbrekende Anw-hiaatdekking

Blog

In aanvang van 2021 is Venéco doende om DB+ over te nemen. Beide ondernemingen hebben een pensioenregeling. De ene bij NN, de andere bij Aegon. Na enig onderzoek blijkt het gunstig de pensioenregeling en de Anw-hiaatverzekering voortaan onder te brengen bij Aegon, de verzekeraar van Venéco. Voor de datum van overname wordt dit ook aangekondigd aan de werknemers van DB+ en met hen besproken. Per 1 juli 2021 zijn de werknemers overgegaan. De Anw-hiaatverzekering is dan niet langer vrijwillig, maar verplicht en de kosten zijn voor rekening van Venéco.

De assurantietussenpersoon van DB+ kreeg van Venéco de opdracht om de werknemers aan te melden voor de Anw-hiaatverzekering bij Aegon. In november 2021 vraagt de assurantietussenpersoon de gegevens van de werknemers die het betreft op bij Venéco en deze gegevens worden ook verstrekt. Het verzamelen en verstrekken van de gegevens neemt een paar maanden in beslag, maar uiteindelijk is alles eind april 2022 aangeleverd door Venéco.

In augustus 2022 meldt een werknemer zich ziek en al snel blijkt dat hij zeer ernstig ziek is en zal komen te overlijden vóór zijn pensioendatum. Venéco vraagt in oktober 2022 aan de assurantietussenpersoon naar de status van onder andere de Anw-hiaatverzekering. De werknemers blijken dan nog geen van allen te zijn aangemeld. Dat gebeurt pas in november 2022.

Als gevolg van deze fout door de assurantietussenpersoon is pas veel later dan door Venéco gewild een Anw-hiaatverzekering afgesloten en heeft deze verzekering geen gelding ten aanzien van de zieke werknemer. Venéco heeft daarop een (morele c.q. op grond van goed werkgeverschap) toezegging aan de werknemer en diens partner gedaan en is nu gehouden de partner voor het Anw-hiaat te compenseren. Venéco wenst de kosten die dat met zich brengt op de assurantietussenpersoon te verhalen bij wege van schadevergoeding op grond van een toerekenbare tekortkoming in de nakoming van de met Venéco gesloten overeenkomst, ofwel op grond van een jegens Venéco gepleegde onrechtmatige daad.

De rechtbank wil eerst vaststellen wanneer de overeenkomst van opdracht is verstrekt en constateert dat de opdracht tot het afsluiten van de Anw-hiaatverzekering niet per 1 juli 2021 is gegeven, maar pas later, omdat de assurantietussenpersoon pas in november 2021 om de gegevens vraagt en Venéco niet kan bewijzen wanneer de opdracht exact is verleend.

De assurantietussenpersoon is echter naar het oordeel van de rechtbank wel toerekenbaar tekortgeschoten in de nakoming van de overeenkomst van opdracht. De assurantietussenpersoon wist in november 2021 van de wens van Venéco om een Anw-hiaatverzekering voor al haar werknemers (met een levenspartner) te sluiten. Op 16 november 2021 was in ieder geval duidelijk dat Venéco wilde dat de assurantietussenpersoon dit regelde. Vervolgens verstrijkt er enige tijd/enkele maanden waarin gemaild wordt over de lijsten met de namen van werknemers voor het afsluiten van de gewenste Anw-hiaatverzekering. Per e-mail van 25 april 2022 is vanuit Venéco de laatste lijst naar de assurantietussenpersoon gestuurd.

Vanaf dat moment heeft Venéco redelijkerwijs mogen verwachten dat het afsluiten van de Anw-hiaatverzekering binnen afzienbare ofwel redelijke termijn zou worden geregeld. Dat is niet gebeurd. Er is helemaal niets meer met de lijsten ten behoeve van het afsluiten van de Anw-hiaatverzekering gedaan totdat Venéco in oktober 2022 contact opnam met de assurantietussenpersoon met de mededeling dat een werknemer sinds september 2022 ongeneeslijk ziek bleek te zijn. De afzienbare ofwel redelijke termijn waarbinnen de Anw-hiaatverzekering voor Venéco had moeten worden afgesloten is dan ook, aldus de rechtbank, op dat moment ruimschoots verstreken. Aldus heeft de assurantietussenpersoon de op hem rustende zorgplicht als assurantietussenpersoon (het goed opdrachtnemerschap op grond van artikel 7:401 van het Burgerlijk Wetboek (BW)) geschonden en wanprestatie gepleegd.

De rechtbank constateert ook dat Venéco niet aan de werknemers heeft toegezegd dat de Anw-hiaatverzekering per 1 juli 2021 in zou gaan, maar wel ‘zo spoedig mogelijk’. Hierdoor was Venéco (moreel) gehouden de nabestaanden van de werknemer te compenseren. Het causale verband tussen fout en schade wordt door de rechtbank dan ook aangenomen, nu redelijkerwijs niet van Venéco kon worden verwacht dat zij onder deze omstandigheden van de terminaal zieke werknemer het compenseren voor het Anw-hiaat zou weigeren. De kosten die Venéco moet maken voor het compenseren voor het Anw-hiaat moeten als een gevolg van de fout van de assurantietussenpersoon aan deze worden toegerekend.

Venéco heeft weliswaar geen harde datum van aanvang genoemd, maar ruim een jaar later mocht de werknemer erop vertrouwen dat de verzekering afgesloten zou zijn. Ook op grond van goed werkgeverschap dient Venéco te compenseren en staat het causaal verband vast. De schade van Venéco komt dan ook voor rekening van de assurantietussenpersoon.

De schade bestond echter niet alleen uit de kosten van de compensatie. De assurantietussenpersoon heeft in oktober 2022 álle werknemers aangemeld voor de Anw-hiaatverzekering, ook die zonder partner. Hierdoor heeft Venéco te veel premie betaald en ook daarvoor wordt de assurantietussenpersoon veroordeeld om het teveel aan Venéco te vergoeden.